Soms zie ik mensen in organisaties zo hun werkrol spelen, dat ik het gevoel heb in amateurtheater te zijn beland. De beklemmende sensatie overvalt me op deze momenten:
1) Het Grote Escalatie Spel (ook bekend als: how big is your boss)
Nodig: een corporate organisatie, minstens vier spelers, en een goed idee.
Spelregels:
- Speler 1 vraagt speler 2 om iets te doen. Speler 2 moet nu zeggen dat het niet kan, want te druk.
- De baas van speler 1 neemt contact op met de baas van speler 2, zodat speler 2 duidelijk wordt gemaakt dat hij/zij het wel kan, en dat andere spelers bovendien nog veel drukker zijn.
- Weigert de baas van speler 2? Dan neemt de baas van speler 1 contact met een bovenbaas.
- Speel door totdat alle hiërarchiekaarten op zijn.
Natuurlijk is voor werkverdeling en prioriteitstelling afstemming vereist. Het nadeel van dit spel is dat de bazen druk zijn, medewerkers wachten, en dat het spel zelf de werkelijkheid gaat domineren: niet het optimaal helpen van klanten of stellen van organisatiebrede prioriteiten staat voorop, maar: wie krijgt z’n zin, wie dwingt, wie wint.
“het spel zelf gaat de werkelijkheid domineren”
Ik ervoer het aan den lijve aan het begin van mijn carrière toen ik binnen een bank probeerde om capaciteit te vinden voor het op orde brengen van dossiers. Het was 2007, dus we waren onze tijd ver vooruit. Helaas kon niemand helpen, want te druk. Ondernam ik zelf iets, dan stond er de volgende dag wel altijd iemand aan mijn bureau om uit te leggen dat dit project onder zijn/haar verantwoordelijkheid viel, en actie uit den boze was zonder voorafgaande toestemming.
2) Veel papier, weinig actie
Een werkgroep bij een vakbond die ik begeleidde had als doelstelling: het werven van jongeren als lid. De actie die werd ondernomen in een doorlooptijd van acht weken was: het invullen van een contactformulier van een bureau dat reclame gericht op jongeren kon maken. Het bureau belde helaas niet terug. De werkgroep leverde naast deze actie wel een schriftelijke evaluatie van vijf pagina’s van het groepsproces in het licht van de organisatieverandering.
3) Overmatig gebruik van jargon
Bij een congres ving ik in de wandelgangen deze one-liner op: ‘Pieter is aan het strugglen, hij heeft een wandering mind, die moeten we channellen.’ Het antwoord kan ik me niet meer herinneren, maar het bevatte eveneens veel buzzwords.
“gewoon doen: iedereen kan het”
Wat maakt deze taferelen beklemmend? Ik denk dat de kern zit in overdosering. Een zekere mate van politiek, jargon en papier hoort bij organiseren. Schiet je erin door, dan gaat de inhoud verloren in de vorm. Betekenis, waarde, actiegerichtheid en persoonlijkheid verdwijnen dan naar de achtergrond. Geen wonder dat er zoveel bedrijfskundige benaderingen zijn waarin juist deze zaken naar de voorgrond worden gebracht. Samengevat in niet-jargon zijn dat bijvoorbeeld: proberen is leren, gezond verstand gebruiken, werk met wat je hebt, authentiek leiderschap. Oftewel: gewoon doen. Het goede nieuws: iedereen kan het. Je het alleen af en toe wat herinnering nodig.
Dit blog is geschreven door:
Blogs van Luuk Willems
Co-founder | Executive Consultant/ Speaker
Luuk Willems is alweer 20 jaar bedrijfskundige. Alhoewel het sec verstrijken van tijd nooit kan worden gezien als persoonlijke verdienste, levert dat hem voldoende bagage op als organisatie-adviseur. Stiekem ziet hij zichzelf liever als een nieuwsgierige veldonderzoeker op safari door het Nederlandse organisatielandschap. In zijn basisuitrusting zitten geen verrekijker of landkaart, maar wel een spiegel en een kompas. En natuurlijk een pakje post-its. Samen met o.a. Ricardo Semler richtte hij Semco Style institute op.
In deze blogs lees je zijn veldobservaties opgedaan in organisaties. Thema’s zijn leiderschap, verandering, zelforganisatie, en alles wat opvalt in organisaties in termen van gedragspatronen en sociale systemen.
Op zoek naar meer inspiratie?
Het is onze missie om mensgerichte organisaties te bouwen. We doen dit onder andere door het aanbieden van programma’s en evenementen. Bekijk hier ons evenementenoverzicht en laat je inspireren.